Small project 128

Uit de dood, maar in de nood…
Klein Project 128 - februari 2025

Al jaren kennen wij Cami Neamtu als een goede en lieve dierenredder uit Valcea in Roemenië.

Helaas werd bij haar enige tijd geleden kanker aangetroffen. Net zoals de vrouw uit ons andere actuele Kleine Project. Waarom zouden juist veel goede mensen zo vaak getroffen worden door die slopende ziekte?

Misschien wel omdat dierenredders altijd zoveel grote zorgen hebben. Het schijnt dat doorlopende stress een van de belangrijkste factoren is om ziek te worden…

Ze keek de dood in de ogen…

Bij Cami, die haar hele leven al voor ruim 100 honden in haar kleine asiel heeft willen zorgen, kwam de mededeling dat ze zelf zwaar ziek was en wellicht binnenkort zou komen te overlijden als een gigantische schok over!

Ze deed vervolgens ontzettend haar best om de zorg voor haar dieren goed te regelen, maar ook ontzettend haar best om zelf weer beter te worden. Maar liefst 8 maanden heeft ze moeten herstellen in ziekenhuizen en in haar heel kleine huisje, zonder naar haar asiel te kunnen komen.

We hebben al die tijd contact met haar gehouden. En het wonder gebeurde: Cami kwam er doorheen! We hadden tranen in onze ogen toen ze ons het goede nieuws vertelde: “ I’m not dying anymore!”

Grote teleurstelling

Maar direct daarna moest ze een enorme teleurstelling en zelfs ontgoocheling meemaken, toen ze terug in haar asiel geconfronteerd werd met van wat er was overgebleven.

Alles, maar dan ook alles was kapot en vernield achtergelaten door haar ‘helpers’. Hokken, hekken en zelfs de zo belangrijke elektrogenerator.

Zij had nog zo haar best gedaan om alles goed te regelen. Een groepje mensen zou voor haar dieren zorgen. Zij had zelfs 1500 kilo voer achtergelaten.

Die oppassers hadden al vaker in asielen geholpen. Maar achteraf bleek dat dat altijd in samenwerking met anderen was. Nog nooit hadden ze een asiel alleen gerund. En dat is inderdaad ook geen sinecure.

Dag en nacht opgesloten

De honden van Cami waren gewend om dagelijks vrij rond te lopen, maar de oppassers durfden of wilden dat niet. De dieren bleven plotseling dag en nacht opgesloten in kleine, armoedige kennels.

Ze begonnen in het hout van hun hokken te bijten die daardoor bijna gesloopt werden. Ja, de honden kregen eten, maar verder werd er weinig gedaan. Van Cami’s boshuisje werden deuren en ramen kapotgemaakt en de matras op haar bed ondergeplast. Zelfs haar oude auto werd gesloopt. Cami begrijpt nog steeds niet hoe dit kon gebeuren.

Nu zit Cami zonder voer, elektriciteit, en eigen matras, maar met een hoge dierenartsrekening. Haar asiel ligt ver van de bewoonde wereld en ze heeft altijd alles gedaan voor de dieren, waarvoor ze letterlijk lichamelijk en geestelijk heeft gevochten om terug te keren.

 

Dit was haar oproep voor hulp:

Hello, I am a 60-year-old woman who has a small dog shelter, that is for 97 adults and 15 puppies. I had big health problems and I had to stay away from my shelter for a period of 8 months until I recovered. Now I’m healthy, but to my surprise those who I let take care of my shelter destroyed everything: fences, generator, car, everything is destroyed and the worst thing they did was to give food and water to the dogs, but nothing else. Including the cabin where I lived there was destroyed. The stove, the doors, etc. I need your help very much. I’m desperate, on my knees, please help me to fix those things. And to deworm the dogs, to get food, I beg you. Winter is already here. I do cry for help. I beg you to help me.

Hoe kunnen wij onverschillig en doof blijven voor een smeekbede recht uit het hart van deze wanhopige vrouw…

Laten we samen proberen Cami en haar geliefde dieren weer een toekomst te geven…

HELP je ajb mee?

Dat kan rechtstreeks via de bank:

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'KP 128 voor Cami'

(BIC-code: INGBNL2A)

of doneer via PayPal...

 

Helping Stray Animals is a subsidiary of the Dutch foundation Stichting Dierennood

Streefbedrag: 5.500 euro - Stand per 9 maart: 4.635 euro

Hartelijk dank voor alle welkome donaties!

10 maart - WOW, lieve mensen, wat zijn jullie weer ontzettend goed bezig, nu weer voor die lieve pechvogel Cami..... Maar wat zal ze nu blij worden als ze leest wat er door jullie allemaal voor haar bij elkaar is gedoneerd! Goed gedaan, mensen!

2 maart - Dank weer voor de nieuwe donaties! Je zal maar terugkomen van 8 maanden ziekbed en dan je asiel zo zwaar beschadigd aantreffen...

17 feb. - Mooie start lieve dierenvrienden voor deze pechvogel...

Per 16 feb. - 265 euro
Per 23 feb. - 295 euro
Per 28 feb. (correctie) - 500 euro
Per 2 maart - 485 euro
Per 9 maart - 3.090 euro

KP109 – Sarah helpt tussen puin en afval …

Sarah helpt dieren tussen puin en afval..

Klein Project 109 - juli 2023.

Egypte. Het land waar menig toerist zich te goed doet aan overdaad en geniet van de zon en lekker eten in oogverblindend witte luxe resorts en hotels.

Maar in de steden, zoals de hoofdstad Cairo, waar meer dan 20 miljoen mensen wonen, zijn de straten heet, droog, stoffig en ongelofelijk smerig. Overal ligt puin en troep. Uitgemergelde zwerfdieren leiden hier een troosteloos en uitzichtloos bestaan. Maar niet alleen honger drijft ze soms tot wanhoop, vaak zijn ze gewond en/of hebben ze last van schurft, demodex, vlooien en teken.

Ze dwalen in grote groepen door de straten, altijd op zoek naar eten en zich niet bewust van het gevaar van het chaotische verkeer.

Daar tussendoor manoeuvreert Sarah Salah Anwar, moederziel alleen, om deze dieren nog enig comfort en liefde te geven.

Plaatjes vergroten als je erop klikt. (Niet op mobiel)

Zes jaar geleden begon zij met het voeren van de zwerfdieren. Altijd geholpen en gesteund door haar beste vriendin Mariam Samir, een bekende dierenredder en activiste in Egypte, die vorig jaar omkwam bij een noodlottig auto-ongeval. Nu doet Sarah haar rondes alleen en heeft zij ook nog de verantwoordelijkheid voor de 4 achtergebleven honden van Mariam. Haar lieveling Felfel, met maar één oog, bezoekt ze nog regelmatig. Pensionkosten worden door haar betaald.

Elke dag of avond loopt Sarah haar rondes. Vaak zelfs meerdere keren. Haar half jaar oude zoontje laat ze achter bij haar moeder. Ze loopt te zeulen met zakken gekookte rijst en kipafval. Allemaal verpakt in afzonderlijke zakjes om iedere hond apart te kunnen voeren en zo tegelijkertijd hun medicijnen te geven. Kipafval is het enige wat te krijgen is en is ook nog enigszins betaalbaar.

Soms huilt ze, omdat de last gewoon te zwaar is. Zowel mentaal als fysiek. Maar van opgeven wil zij niet weten. Met een baan, een zoontje met longproblemen dat regelmatig extra zuurstof nodig heeft en haar man die op dit moment werkeloos is, valt het allemaal niet mee …

Om geld uit te sparen maakt Sarah foto’s van gewonde of zieke dieren om daarmee aan haar dierenarts om raad te vragen. Haar dierenarts begrijpt de situatie en probeert haar zoveel mogelijk tegemoet te komen. Zij zegt welke behandeling het beste resultaat zal geven en beveelt ook de juiste medicijnen aan. Het medicijn is dan het enige waarvoor betaald moet worden.

Die honden worden na behandeling geplaatst in één van de toch al overvolle asielen die zelf te kampen hebben met gebrek aan alles. Maar het is de enige oplossing.

Zoveel mogelijk behandelt Sarah “haar honden” op straat. Zoals Sultan met - zoals de dierenarts het noemde - een gebroken oog! Drie keer per dag zocht ze hem op om zijn oog schoon te maken en te druppelen. Het resultaat is verbluffend, Sultan is een prachtige gezonde hond geworden. Nog altijd wordt hij door Sarah gevoerd en in de gaten gehouden.

Om elke dag weer het lijden van deze honden te zien doet onnoemelijk pijn. Maar meer dan dit, en de enkele sterilisatie die ze laat doen, kan ze niet. Eenvoudigweg omdat het geld hiervoor ontbreekt.

Adopties zijn er niet. Noch in haar eigen land noch in het buitenland. Want wie kent Sarah Salah Anwar en haar honden? Bijna niemand.... Laten we hopen dat daar, door middel van dit project, verandering in kan komen!

Intussen doet Sarah wat ze kan met het weinige dat ze heeft. Sinds ze weet van het project heeft ze een “perfect plan” uitgedacht heeft ze ons al laten weten.

“I want to sterilize the female dogs to reduce the number. I will buy chicken and vegetables and every two days I will feed a group so in one week all the dogs will eat. I will also buy medicine for the dogs with fleas and ticks because their bodies are covered with it.”

(Ik wil de teefjes steriliseren om het aantal honden te verminderen. Ik wil kip en groente kopen en elke 2 dagen een groep voeren zodat alle honden die week gegeten hebben. Ik wil medicijnen kopen voor de dieren met vlooien en teken, hun hele lijf zit onder.)

Alleen al het vooruitzicht geeft haar energie en maakt haar gelukkig! Want ze heeft het ook nog voor elkaar gekregen dat haar dierenarts 20% (!) korting gaat geven als ze 10 dieren tegelijk laat steriliseren. Goed gedaan, Sarah! Daar worden wij ook enthousiast van.

Wij kunnen het waar maken. Helpen jullie weer mee?

Je kunt deze dieren direct helpen door een bedrag over te maken naar:

NL16 INGB 0004 7841 60 t.n.v. Stichting Dierennood o.v.v. 'Klein Project 109’

en wij zorgen dat je donatie echt alleen voor dit hulpproject besteed zal worden.

Bij ons is er geen aftrek voor salarissen, huisvesting of overbodige franje.

Of doneer via onderstaande knoppen:

Streefbedrag: 3.500 euro - Stand per 30 juli: 1.918 euro

HEEL VEEL DANK AAN ALLE GEWELDIGE DONATEURS!

30 juli - Afgelopen week is er weer een mooi bedrag binnengekomen voor Sarah. Voor de komende week hopen we op nog veel meer omdat er maandag een campagne gemaakt is voor haar.  Dus we hebben het streefbedrag alvast wat hoger gezet. Wat zou het geweldig zijn als ze daarmee dan kan gaan starten met sterilisaties, waarmee tenslotte de kern van het zwerfdierenprobleem wordt aangepakt. En er medicijnen en voer voor kan kopen zodat de dieren wat meer leefkwaliteit zullen krijgen.

23 juli - Och, wat een prachtig weekbedrag is er binnengekomen! Wat geweldig voor Sarah - we zitten nu ongeveer op de helft. Blijf ajb doneren voor deze geweldige vrouw die in zulke moeilijke omstandigheden de zwerfdieren hulp verleent en van voer voorziet in de vieze en hete straten en afvalplekken in Caïro. Waar bijna niemand anders zich om deze arme zielen bekommert...

17 juli - Ja, lieve dierenvrienden, wij beseffen het dat het op jullie over kan komen als wij wéér voor een nieuw (klein of groot) hulpproject donaties vragen of het ooit zal ophouden ... Het antwoord is helaas, zoals wij allemaal weten: Nee, helaas zal het nooit meer ophouden. Zeker de laatste maanden lijkt het wel of ieder asiel in grote problemen zit. Alle prijzen gaan nog steeds verder omhoog en bovendien zijn ze overvol, vooral omdat veel huisdieren helaas door een groot geldgebrek ergens op straat gezet worden ... Het aantal aanvragen is bijna niet meer bij te houden. Maar wij blijven zoals altijd iedere mail of bericht zo goed mogelijk bekijken en beoordelen. Dank jullie wel voor de doorlopende steun. Samen kunnen wij echt voor duizenden dieren iedere maand toch het verschil betekenen .... Zoals bij dit KP voor een asiel in een van de moeilijkste landen op onze aarde: Egypte en dan nog wel in de super overvolle hoofdstad Cairo! DANK JE WEL ALVAST WEER!

Week t/m 16 juli: 303 euro
Week t/m 23 juli: 905 euro
Week t/m 30 juli: 710 euro